Fotel lidera obroniony 2007-06-10
16:00:00

Walka do upadłego piłkarzy obu drużyn, świetny, zorganizowany i nieustający doping z trybun oraz dramaturgia - tak w skrócie można opisać dzisiejsze spotkanie pomiędzy piłkarzami Dobrzanki i Olimpii. Tłumnie zgromadzeni kibice nie mogli żałować przybycia na to spotkanie.
Mecz był bardzo emocjonujący. Pierwsze minuty to absolutny szok i dziwne uczucie dla piłkarzy. Kibiców około 1000 (400 z Pisarzowej, reszta miejscowi). Doping jak na meczu III ligi, śpiewy, krzyki, emocje. Piłkarze z gęsią skórką na plecach rozpoczynają grę. Na początku chaos. Waga meczu, fatalna murawa plus niespotykany na meczach A klasy doping plątały piłkarzom nogi. Po paru minutach zawodnicy Olimpii szybciej przystosowali się do warunków i dzięki doświadczeniu i rutynie, przystąpili do szarży na naszą bramkę. W 8 minucie po błędzie ustawienia naszych stoperów do piłki dopada napastnik Olimpii i nasz defensywny pomocnik próbując ratować sytuację fauluje piłkarza gości. Sędzia bez wahania dyktuje rzut karny, który zostaje zamieniony pewnie na bramkę. „Nasi” wyglądają jakby zeszło z nich powietrze. Już w 12 minucie drugi cios. Rzut rożny, błąd w kryciu i 0:2 dla gości. Nasza drużyna zupełnie oszołomiona. Presja, doping ewidentnie przerósł naszych piłkarzy. Olimpia przeważała w każdym elemencie gry. Była szybsza, ruchliwsza, wygrywała pojedynki główkowe, co było zawsze największą domeną naszych piłkarzy. DOBRZANKA na kolanach. Całe szczęście kibice naszego klubu ani na moment nie spuszczali z tonu. Piłkarze Dobrzanki zrozumieli, że mecz który był jak do tej pory najważniejszym w ich piłkarskim żywocie przegrywają z kretesem i to w swojej świątyni. W jednym momencie strach minął i „nasi” zaczęli próbować podejmować walkę z pewną swego i zdecydowaną Olimpią. W 35 minucie po faulu na Damianie Drożdżu sędzia podyktował rzut karny. Na bramkę zamienił go pewnym strzałem brat poszkodowanego – Paweł. Dobrzanka złapała kontakt. Do końca pierwszej odsłony tego spektaklu utrzymała się wyraźna przewaga Pisarzowej.
Druga połowa to zmiana taktyki gry i powrót do ustawienia dwoma napastnikami. Dobrzanka postawiła wszystko na jedną kartę. Jak przegrać to z honorem, jak paść to w boju. Mecz w tej części był wyrównany. Olimpia nie wyprzedzała już tak zdecydowanie, nie atakowała z takim rozmachem jak w pierwszej części, widać, że zaczyna tracić siły. Dzięki temu gospodarze mogli stwarzać groźniejsze sytuacje. W 55 minucie po zagraniu piłki ręką przez piłkarza Olimpii sędzia dyktuje trzeciego karnego w tym meczu. Znów bohaterem jest Paweł Drożdż. Pewny strzał i 2:2. Na trybunach szaleństwo!!! „Nasi” wyraźnie dostali skrzydeł. Olimpia rozbita – kłótnie, krzyki, żale i pretensje do sędziego! Z ławki rezerwowych Olimpii słychać krzyki pod adresem Dobrzanki: złodzieje, oraz oszczerstwa o kupienie sędziów i ukartowanie meczu. Widać emocje wzięły górę nad rozumem. Sędzia mając problemy z opanowaniem sytuacji rozdaje kartki, karząc przede wszystkim drużynę Olimpii. Nadchodzi 75 minuta. Błędy w ustawieniu Dobrzanki, faul na piłkarzu rywala w polu karnym. Sędzia dyktuje czwarty (!!!) rzut karny. W tym momencie radość Olimpii, działacze wyraźnie szczęśliwi, już nie widać pretensji do sędziego, już nie słychać oszczerstw o kupowanie meczu. Na trybunach euforia kibiców z Pisarzowej, smutek, złość i fanatyczny doping DOBRZAŃSKIEJ ŻYLETY!!! Zawodnik Pisarzowej ustawia piłkę, ma przed sobą pewna sytuację. Dokładny strzał i jest bohaterem, bramka i są liderem (pewnymi mistrzami). Wszystkie oczy skierowane są na Mirka Miśkowca. To od jego postawy zależą losy tego spektaklu. Rozbieg… Strzał… OBRONIONY!!!!! Nic nie pomagają próby dobitki! Bohater tonie w objęciach kolegów z drużyny. Trybuny eksplodują, skandując nazwisko naszego golkipera. W 80 minucie za drugą żółtą kartkę „wylatuje” piłkarz Pisarzowej, pokazując przy tym niemiły gest (Kozakiewicza) w kierunku trybun. Sędzia kończy mecz. I tu wybucha mały skandal. Z trybun zbiega duża grupa kibiców Pisarzowej. Wściekli, rozgoryczeni z ogniem w oczach w oparach alkoholowych i fanatyzmem w postawie, chcą wytłumaczyć sędziemu co o nim myślą. Sędzia lekko oszołomiony niczym zawodnik rugby szuka ucieczki, bo za moment może być gorąco, a przecież nie ma kasku na głowie ani ochraniaczy. Szybka interwencja piłkarzy Dobrzanki (mały kordon) i sędzia ratuje skórę.
Reasumując czwartkowy mecz trzeba stwierdzić, że było to widowisko jakiego Dobra jeszcze nie widziała. Był to jeden z najbardziej zaciekłych i dramatycznych meczów, jakie odbyły się na dobrzańskim murawie w całej jej historii. Oprócz małego incydentu po meczu, na szczęście szczęśliwie zakończonego, kibice obu drużyn stworzyli wspaniałą oprawę
Wielkie brawa dla piłkarzy obu drużyn za wspaniałą walkę i pokaz dobrej piłki. Obiektywnie stwierdzić należy, że piłkarze Olimpii byli stroną przeważającą i grali lepiej niż „nasi”. Gdyby zwyciężyli nikt w Dobrej nie mógłby mieć żalu, bo grali dojrzalszą piłkę od naszych zawodników. Dla piłkarzy Dobrzanki olbrzymie brawa i szacunek za ambicje, walkę i to, że mimo beznadziejnej sytuacji przy stanie 0:2, nie rozkleili się i pokazali po raz kolejny, że mają charakter i są prawdziwą DRUŻYNĄ. Na parę dni obronili fotel lidera, ale do radości i ostatecznego celu jakim jest awans jeszcze daleka droga. Przed nimi jeszcze trzy ciężkie mecze. Już w niedzielę z żądnym rewanżu za jesienny zwycięski mecz (w podobnych dramatycznych okolicznościach jak z Olimpią) Rupniowem. W następnym tygodniu wyjazd do „jaskini lwa”, gdzie nawet Olimpia straciła punkty, czyli do Słopnic, a na koniec kolejny rywal godny czołówki – AKS Ujanowice. Nie wiemy jak ten sezon się zakończy, wiemy jednak, że był to najlepszy sezon w historii naszej drużyny i pokaz wielkiej ambicji i serca. Cała limanowska A klasa pokazała, że naszemu powiatowi należy się organizacja tej klasy rozgrywkowej. Mimo że poziom nie jest najwyższy i wiele drużyn nie gra jakiejś świetnej piłki, emocje na wielu stadionach sięgają zenitu. Wielkie brawa i szacunek dla wszystkich piłkarzy i działaczy każdego klubu grającego w naszej A klasie. Jeśli chodzi o czołówkę wydaje się, że zarówno Dobrzanka jak i Olimpia zasługują na awans, gdyż grają w tym roku najlepszą piłkę w tych rozgrywkach. Wydaje się, że spokojnie poradziły by sobie w lidze okręgowej, ponieważ ten poziom wcale nie jest za wysoki dla obu drużyn.

Trener Dobrzanki Jarosław Kordeczka o meczu na szczycie:
Cóż tu wiele mówić. Świetny mecz, kapitalny doping kibiców obu klubów. Pokaz czym jest prawdziwa pasja do futbolu. To naprawdę ewenement na dużą skalę, że lokalne rozgrywki potrafią przynieść takie emocje. To było piłkarskie święto godne mistrzów!!! Jeśli chodzi o wynik jestem zadowolony, gdyż Olimpia była drużyną grającą lepiej i dojrzalej. Widać, że lepiej poradziła sobie ze stresem i wagą meczu i pewnie kroczyła po zwycięstwo. Remis był wszystkim na co było nas stać i to w tych okolicznościach był dla nas zwycięski podział punktów. Moi piłkarze pokazali wielki charakter. Podnieść się z takiego nokautu, od takiego rywala to duża sprawa. Wielkie brawa i szacunek! Jesteście wspaniałymi ludźmi i życzę każdemu trenerowi i klubowi takich piłkarzy!!! Jeśli chodzi o awans, to za wcześnie by o tym mówić. Przed nami ciężka końcówka i trzy mecze, w których mogą zdarzyć się prawdziwe cuda. Jedno jest pewne: Dobrzanka obok Olimpii to w tym sezonie najlepszy zespół. Sportowo absolutnie gotowy na grę w wyższej lidze!